METODA DOBREGO STARTU

           Oryginalna metoda , opracowana w latach 40 we Francji, przez fizjoterapeutkę Thea Bugnet , nosi nazwę  LE BON DEPART CZYLI  „dobry odjazd, odlot, start”. Nazwa ta, miała wskazywać na możliwość jej stosowania w przygotowywaniu dzieci do nauki czytania i pisania. Po raz pierwszy została wykorzystana w 1941 roku w Cannes. Od tego momentu we Francji, Holandii, Szwajcarii stosuje się ją w przedszkolach, szkołach specjalnych, ośrodkach rehabilitacji.

            Metodę Dobrego Startu do polskich warunków opracowała prof. Marta Bogda­nowicz w latach 60. i od tej pory pracuje nad rozwijaniem jej kolejnych modyfikacji „Piosenki i znaki”, „Piosenki do rysowania”, „Piosenki na literki”, „Od piosenki do literki”.

            Założeniem Metoda Dobrego Startu jest rozwijanie takich funkcji jak:

·        słuch (praca z piosenką),

·        ruch (zajęcia ruchowe),

·        wzrok (analiza wzorów),

·        dotyk (wodzenie palcem po śladzie),

·        sprawność manualna (kreślenie wzorów).

            Jej celem jest usprawnienie i integracja narządów słuchu, wzroku oraz układu kinestetyczno-ruchowego, kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Metoda wspiera harmonijny rozwój psychomotoryczny dziecka oraz przygotowuje do nauki czytania i pisania.

            W Metodzie Dobrego Startu można wy­odrębnić trzy podstawowe rodzaje ćwiczeń:

-         ćwiczenia ruchowe,

-         ćwiczenia ruchowo-słuchowe,

-         ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.